15 augustus 2006

Weer aan de gang

Snoerbrood maken bij ons in de tuin. Op de achtergrond Doris, Lone en Louise.Na de lekkere vakantie zijn we inmiddels weer begonnen met de "gewone" gang van zaken. De eerste week na de vakantie hadden we nog wel bezoek van Doris, Lone & Sofie, die in Blohus zaten, maar bij ons een avondje kwamen eten. We aten "snobrød", oftewel "snoer"brood, deeg dat om het uiteinde van een tak wordt gerold en dat je dan boven een vuurtje kunt "bakken". Ook de kleindochter van Jørgen, Celine was op bezoek. Was gezellig.

Walter en Kristine op de allereerste schooldag van Kristine.Deze week begon ook Kristine op school, wat een grote verandering is voor haar. Nu is het afgelopen met de vrijheid van de kleuterschool. Maar ze had er wel zin in... Eindelijk weer spelen met haar vriendin Lucca en net als Vera huiswerk maken (tja - dat zal ze wel snel afleren...)! Hiernaast een foto van ons.

Vera en Kristine in hun nieuwe jurken.Zowel Vera als Kristine hadden hun in Vietnam gemaakte jurken aan en Kristine droeg natuurlijk ook trots haar nieuwe zilveren schoenen ;-). Kristine zit in 0.b en Vera in 2.b - wel raar voor Louise en mij om plotseling twee schoolgaande kinderen te hebben.

Hieronder nog een foto van de klas van Kristine.
0.b - de nieuwe klas van Kristine met juf Henriette en pedagoog Henrik.

4 augustus 2006

Doc Let - Paradise Resort (5/5)

Uitzicht vanuit ons huisje, klik voor grotere foto.Na een lange maar mooie treinreis van 11 uur kwamen we 's avonds aan in Nha Trang, dat één van de bekendste badplaatsen van Vietnam is. Hier werden we opgehaald door een taxichauffeur die ons naar Paradise Resort reed, een plaatsje 50 km. ten noorden van Nha Trang.

Mooi uitzicht over zee, en in de verte vissersbootjes. Het was midden in de nacht toen we aankwamen, en we hadden geen idee hoe het er eigenlijk uit zou zien. Doc Let werd ons aangeraden door Dung, een Vietnamese man die ons geholpen heeft met het boeken van de reis. Toen we wakker werden de volgende dag, wisten we waarom! Het was er echt ongelofelijk mooi... de zon scheen, het water was schitterend blauw en met de palmen erbij kon het niet beter.

Andrew en ik drinken een lokaal tap biertje, Bia Hoi, bijna gratisBij het ontbijt ontmoetten we de Austalische familie, the Pollards, die we op de boot in Halong Bay hadden leren kennen. Hardstikke aardige mensen, Andrew en Leanne die samen met hun twee kinderen, Cam(eron) en Ryan (12 en 8 jaar) al 5 maanden aan het reizen zijn. Na in Amerika en Europa te hebben rondgereisd zijn ze nu alweer een tijdje in Azië. We hebben af en toe wat gekaart, en zoals op de foto te zien is, ook weleens een biertje samen gedronken.

Hier de hele groep op de laatste avond.Ook was er een groep Hollanders waar we veel mee "opschoten", Daniëlle, Rinske, Tim en Carmen. We leerden elkaar aardig kennen, omdat we elke dag 's morgens, 's middags en 's avonds samen salade met knoflook aten ;-). Het eten zat bij de prijs ($ 30,- voor ons hele gezin!!) in, en er was geen ander restaurant in de buurt, vandaar. Verder was er gratis fruit en water de hele dag. Een flesje bier kostte $ 0,55, dus dat is voor iemand die gewend is aan Deense prijzen bijna krimineel... Daarom werd het af en toe erg gezellig ;-).

Louise leest over 7 goede gewoontes, maar praktiseert de 8e.Dat was heerlijk, na drie weken elke avond een eetgelegenheid zoeken gewoon geroepen worden op het strand, en daarna maar aanschuiven. De eigenaar, Vladimir (Chery), was een 79 jarige Kroaat die 4 zoons heeft, de oudste 54 en de jongste 5 (!) jaar. Een speciale man, die alles wil regelen en getrouwd is met een Vietnamese vrouw van 34 jaar. Hiernaast Louise (ook 34), genietend op het strand met een goed boek.

Een trotse Kristine en een slaperige Walter.Louise en Vera kregen regelmatig massage, die vonden dat heerlijk. Kristine en ik waren niet zo geduldig en gingen liever een potje kaarten - of gewoon lekker effe liggen. Op de foto hiernaast een trotse Kristine met haar nieuwe schoenen. Ik doe een tukkie op de achtergrond.

Ryan en Vera op het voordek, genietend van het opspattende water.We zijn ook nog een dagje met alle mensen die in Paradise Resort woonden wezen varen en snorkelen. Ook al was het snorkelen niet zo geweldig, hadden we toch een prachtige dag, zoals de volgende foto's mischien laten zien.

Klein vissersdorpje, drijvend op zee.We kwamen langs een vissersdorpje - op het water, en Vera, Ryan en Cam genoten van het opspattende water van de boot en vonden ook het zwemmen lekker. Het eten werd vers gevangen en smaakte ook erg goed. Kortom, een mooi dagje.

Alles kan vervoerd worden op een scooter - leve Vietnam!Aan alles komt een eind, zo ook aan onze mooie vakantie. De 27e juli vertrokken we met het vliegtuig naar Ho Chi Minh city (Saigon), waarvandaan we verder vlogen naar Bangkok en Kopenhagen. Helaas hadden we een beetje pech onderweg, waardoor we 12 uur te laat in Kopenhagen aankwamen, en daarom met een bus naar Aalborg moesten. Dat was minder. Maar alles bij elkaar was dit een prachtige vakantie. We kunnen Vietnam van harte aanbevelen!

Mochten jullie (Rinske, Daniëlle, Tim en Carmen) dit lezen, dan zien we mekaar mischien in het najaar in café de Vingerhoed in Utrecht!

Hoi An - het kleermakers dorp (4/5)

Na die paar prachtige dagen in Halong Bay waren we voor de laatste keer weer terug in Hanoi. De meiden konden nog even lekker zwemmen in het zwembad van het M.O.D. Palace hotel, en 's avonds aten we onze eerste hamburgers en pizza's - heerlijk, even geen rijst of noodles ;-).

De volgende morgen vertrokken we met het vliegtuig naar Da Nang, waarvandaan we een taxi namen naar Hoi An en het mooie Riverside Resort. Een soort appartementen complex met kleine huisje en een restaurant met mooi zwembad.

We hadden geluk, want toen we aankwamen bestond het resort toevallig 6 jaar. Er was daarom feest, met muziek, gratis eten en drinken voor alle gasten. Vooral Kristine en Vera vonden het geweldig, die gingen dansen met de andere kinderen en wij waren ook een paar keer op de dansvloer.

Het onbijt was het beste wat we tot nu toe hadden gehad, met veel keus in brood, pannekoeken, nassi, vruchten en evt. yoghurt - heerlijk. Voor de rest was het er erg duur, qua eten en drinken, ongeveer 3 - 4 keer zo duur als andere plaatsen. Daarom aten we tussen de middag bij een gezellig restaurant wat op palen boven een rivier stond (zie foto).

's Avonds gingen we op gehuurde fietsen de stad in, waar we gingen eten bij een gezellig restaurant aan de rivier en later lieten we kleren maken. De meiden kregen allebei een nieuwe jurk en ook nieuwe, op maat gemaakte schoenen. Dat vonden ze erg gaaf.

Helaas werd Louise de één na laatste dag dat we hier waren ziek, ze kreeg een midden-oor ontsteking. Daarom lag ze de laatste dag op bed, terwijl de meiden en ik naar het strand gingen. De volgende dag gingen we met de trein naar Nha Trang - Louise sliep veel onderweg, maar knapte geleidelijk gelukkig wel op. De medicijnen begonnen te werken.

2 augustus 2006

Halong Bay (3/5)

Inmiddels zijn we weer thuis in Denemarken, maar ik wil toch nog even wat schrijven over de laatste drie bestemmingen waar wij waren (klik op de foto's voor een grotere uitgave).

Na ons bezoek in Sapa, het noorden van Vietnam, kwamen we 's morgens vroeg met de trein om 05.15 weer aan in Hanoi. Omdat we dezelfde dag weer verder gingen hadden we geen hotel geboekt maar gingen we direct door naar het bureau waar we onze tocht naar Ha Long Bay hadden georganiseerd. Aangekomen bij het bureau mochten we hun douche lenen, wat wel nodig was, want het was erg warm. We lieten onze koffers staan en namen alleen een rugzak mee met de spullen die we dachten nodig te hebben voor de komende drie dagen. Een paar uur later werden we door een busje opgehaald en gingen we naar de haven van Ha Long Bay. Dit ritje duurde drie uur, en was zoals altijd op de wegen rond Hanoi soms een beetje te spannend. Inhalen kan altijd, als je maar hard genoeg toetert...

In de haven was het erg druk en warm en het stonk er naar diesel van de vele boten die er lagen. Er waren heel veel bussen met toeristen, dus we dachten dat ook het water vol zou liggen met boten - maar dat bleek niet zo te zijn gelukkig. We kwamen op een mooie boot samen met twaalf andere mensen, uit Australië, Nederland en Ierland. Het was erg gezellig. Op de foto links zijn we net uit de grot gekomen en hebben we een mooi uitzicht over het water. Zoals je kunt zien aan Louise was het hier lekker om even bij te komen.

Ha Long Bay staat op de lijst van Unesco als een "World Heritage Site", oftwel het is speciaal - en dat was het ook. Meer dan 3000 eilandjes liggen verspreid door het water. De meeste zijn onbewoond, en slechts op een paar kun je aan land komen. We bezochten o.a. een druipsteen grot, wat wel aardig was, maar ja... wij kennen de grotten van Han ;-). Maar de natuur was zo mooi, en het water was zo lekker. De meiden durfden allebei van de boot af te springen, wat toch wel 2,5 meter was - erg moedig! De mannen sprongen natuurlijk van het dak van de boot, wat erg gaaf was. Gelukkig waren er geen haaien in de buurt. We voeren ook in kano's wat ook erg leuk was (zie foto).

Op de boot kregen we goed eten en we sliepen in een kamer met airconditioning, wat erg lekker was. De tweede nacht sliepen we op een eiland, Cat Bah, wat erg gezellig werd. De meiden gingen vroeg naar bed (inkl. Louise) en ik kon daardoor wat langer buiten zitten samen met wat andere mensen van de groep. Vooral de Ier vond dat gezellig, dus al snel kwam er een fles rijswijn op tafel... Pffff.... Voordat ik ging slapen heb ik nog een hoop water gedronken waar ik de volgende morgen dankbaar voor was ;-). Erg gezellig. Op de foto hiernaast een klein water "dorpje", waar mensen wonen die leven van vissen of het verkopen van produkten (cola, chips, etc.) aan toeristen.

Mocht je ooit Vietnam willen bezoeken, dan is Halong Bay echt een plek die een bezoek waard is. Na ons bezoek gingen we weer met de bus terug naar Hanoi, waar we overnachtten in hetzelfde hotel als de eerste paar dagen. Vonden de meiden heerlijk, vanwege het zwembad. Op de foto rechts zie je Louise en de meiden in het warme water in Halong Bay.

11 juli 2006

Noord Vietnam (2/5)

Kristine en Vera voor ons huisje. De afgelopen dagen hebben we in het noorden van Vietnam gezeten. De eerste twee dagen woonden we in Topas Ecolodge (http://www.topas-eco-lodge.com). Prachtige plek met uitzicht over bergen en een groot dal met wat kleine dorpjes (links ons huisje - mooi). Na die eerste twee dagen gingen we een wandeltocht maken van 3 dagen.

Even een korte pause om te schuilen voor de regen en wat te drinken.Het was een hele belevenis voor de meiden - en dus ook voor ons. We wandelden langs rijstvelden, zwommen in een rivier en overnachtten in een lokaal huis. We hadden een gids bij ons en twee mannen die onze bagage en eten meesleepten. Ons eten was voor de eerste dag o.a. kip - en dus hadden de dragers een levende kip meegenomen, die een half uur voor het eten werd geslacht.

Stammeleden proberen ons van alles te verkopen.De meiden wisten dat de kip geslacht moest worden en vonden het wel een beetje zielig. Maar ze wilden toch zien hoe de kip geslacht en gevild werd. Het eten was tijdens de hele tocht erg lekker. Foto links is onderweg genomen, in een klein cafe waar leden van lokale stammen proberen ons wat te verkopen :-).

Wat een uitzicht. Hier wordt rijs geoogst.Op dit moment zit ik in een bloedheet internet cafe in Sapa. Vanavond om 21.30 vertrekken we met de trein weer terug naar Hanoi, waar we gelijk door gaan naar de kust, naar de "Ha Long Bay". Hier gaan we drie dagen rondvaren - het schijnt daar erg mooi te zijn.

Ik ga nu proberen om m'n moeder te bellen via Skype, dat ik net heb gedownload.

Het beste :-)

Groeten
Walter
Kristine in de trein op weg van Hanoi naar Sapa








Hier overnachtten we. Er was een hond waar Vera en Kristine gek mee waren. Waarschijnlijk het kerstdiner 2007 ;-)







Louise & de kinderen in de rijstvelden









Meisje van 6 jaar dat past op haar kleine broertje. Terwijl pa en ma aan het werk zijn zorge de jongens voor de waterbuffels en de meisjes voor de kleine kinderen.

4 juli 2006

In Vietnam (1/5)

Vera bij de kapster. Na een goede maar lange reis zijn we 1 juli aangekomen in Hanoi. We werden op het vliegveld opgehaald en naar ons hotel gereden, 10.30 lokale tijd. Op dat moment waren we 18 uur onderweg geweest - en dus best moe. Al gelijk na de aankomst konden we zien dat we in een heel ander land zitten (doet me denken aan 'grensgevoel' van Wim de Bie). Langs de weg lagen rijstvelden waar men druk aan het werk was. (Links, Vera bij de kapper)

Voorbeeld van de drukte op straat.Hanoi is een gekkenhuis - iedereen rijdt er op scooters, en er zijn geen regels in het verkeer, dat lijkt in eerste instantie. Echt honderden scooters die voorbij scheurem... moet je de weg over, dan ga je gewoon rustig de weg over, en hoopt dat iedereen je ontwijkt. Dat is de hoofdregel voor iedereen - en toeteren als je niet zeker bent.

Genieten en afkoelen in het zwembad.Met de meiden gaat het erg goed! Ons hotel heeft een mooi zwembad, dus daar zijn we tijdens de ergste hitte van de dag. We hebben het gezellig gehad en ook goed gegeten. Er is zoveel keus. Louise was moeilijk weg te trekken uit alle winkels waar voor weinig geld jurken en bloezen verkocht worden. Kortom het gaat heel goed.

Vanavond gaan we naar Sappa, waar we 6 dagen blijven, waarvan 3 dagen trekking. We zijn erg benieuwd.

De groeten van ons alle 4!

Louise, Vera, Kristine & Walter

Het is gelukt met uploaden, hier een paar foto's:



Vera en Kristine in Hanoi, hier bij een tempel in het centrum van Hanoi.












Walter en Vera in een fiets taxi op weg naar hotel. Kost ongeveer $ 2,- per uur.












Vera en Kristine als straatverkopers.

11 april 2006

Bezoek

Afgelopen vrijdag kregen we bezoek van Lone & Sofie die tot woensdag blijven. Dat is natuurlijk feest voor Kristine en Vera, die hun nichtje uit Kopenhagen niet zo vaak zien. Sofie is 8 jaar en daarom niet veel ouder dan Vera & Kristine - dus ze spelen veel samen. Op de foto zijn ze alle drie, waar Kristine de koningin was, en Sofie en Vera waren haar dienaren. Daar maakte Kristine dankbaar gebruik van - ze kreeg snoep en lekker wat te drinken in een makkelijke stoel :-). Woensdag gaan Lone en Sofie naar Blokhus, waar ze de paasdagen blijven samen met Doris & Jørgen en Annemette en Henrik. Wij gaan lekker naar Nederland, waarschijnlijk gaan we donderdag middag rijden. Ik heb er erg veel zin in!

Zaterdag kregen we ook kort bezoek van Charlotte, die inmiddels in haar 6e maand zit qua zwangerschap. Het gaat heel goed, zoals te zien is op de foto. Jacob zit de komende vijf weken in Irak ivm. z'n werk. Maar heeft als hij thuis komt een aantal weken ekstra vrij, wat natuurlijk goed uitkomt. Charlotte moet rustig aan doen en had daarom de dagen voor pasen vrij genomen. Na het bezoek bij ons ging ze naar het zomerhuis van haar ouders. Hier een foto van Louise & Charlotte.

1 april 2006

Werken in weekend?


Ik hoop niet dat het vaak zal voorkomen, maar dit weekend werk ik in Molde, aan de westkust van Noorwegen. Donderdag avond kwam ik aan bij het hotel, het was rond 23.30, dus het was donker en ik kon niet zien hoe het hotel eruit zag. Ik was in slecht humeur, omdat mijn bagage was verdwenen. Dus geen schone kleren, geen computers, geen tandeborstel etc. In het hotel wordt een conference gehouden voor en door Noorse lokale kranten (potentiele klanten), dus het hotel was volgeboekt. Dat was voor mij geen probleem, omdat ik gereserveerd had. Omdat ik de laatste was die binnen kwam, had ik geluk. Ik kreeg de beste kamer van het hotel, de "Molde suite". Dat kon me op dat moment niet zoveel schelen, totdat ik op de kamer aankwam. De hotelkomer bestond uit een woonkamer, een slaapkamer en een badkamer met bubbelbad!

Mooi, natuurlijk, maar het allermooiste was het uitzicht en mijn eigen balkon... De kamer ligt op de 13e verdieping, dus ik heb een prachtig uitzicht over het fjord. Er is glas aan alle kanten, en het is daarom mogelijk om 222 bergtoppen te zien die boven de 1000 meter liggen (zeggen ze...). Echt, ongelofelijk mooi, zowel vanaf het balkon, maar ook vanuit de gemakkelijke stoel (helaas niet vanuit het bubbelbad ;-)) Ik heb het bubbelbad nog niet gebruikt, mischien vanavond.

Gisteravond waren we (mijn Noorse kollega, Baard Mo en ik) uit eten samen met LLA (de vereniging voor Noorse lokale kranten). Er zijn denk ik rond de 200 deelnemers en met bussen gingen we gisteravond uit eten in een gezellig visrestaurant pal aan het fjord. Er werd gezongen, gedanst en gedronken - en dat kon ik vanmorgen merken.

Vanavond is er een feestmaaltijd en morgen ga ik lekker weer naar huis. Heb ik veel zin in. Lees meer om Rica Seilet Hotel.

29 januari 2006

Hammer Bakker


Het was vandaag geweldig weer. Vollop zon en temperatuur net rond het vriespunt. Nadat Lucca was opgehaald door haar vader besloten we daarom dan ook om te gaan sleeën in Hammer Bakker. We gingen ons "gewone" rondje, maar dit keer dus met sneeuw.

Zowel Vera als Kristine vonden het prachtig. Laatste keer dat we gingen sleeën ging het niet zo goed - vandaar dat het goed was om te zien dat Kristine het weer leuk vond. Onze straat is de afgelopen weken veranderd in een ijsbaan. Op zich gaat het rijden best, als je maar rustig aan doet - maar de remmen werken niet, dat is het uitgangspunt.

Verder vandaag een zooi brandhout naar binnen gesleept met de hulp van Kristine, maar vooral Vera, die hielp met het op de plek leggen van de stukken. We hebben al vroeg gegeten, dus nu gaan we een gezellige avond houden, want morgen ga ik naar Stockholm, waar we (Saxotech) op de "Dagsvara" beurs staan.

23 januari 2006

Koud in Denemarken


Vanavond wezen squashen - was lekker. Het is verder erg koud vandaag, op het moment vriest het 9 graden. Het is wel heel mooi buiten, veel sneeuw en de bomen zijn bedekt met een behoorlijke laag ijzel. Vooral gisteren zag dat er prachtig uit. We zijn toen wezen sleeën met de meiden. Helaas werd Kristine ondersteboven gesleed, en voor haar was de pret toen over. Ze viel op haar neus, die een beetje bloedde. Dat was zielig. Gelukkig was het huilen snel voorbij, vooral toen we wat warme chokolade melk dronken en een bolletje aten.

Na het sleeën in Vodskov zijn we in Aalborg wezen schaatsen. Was ook gezellig. Vooral Vera doet het al heel aardig, ik kan zien dat ze geleerd heeft van het skeeleren. Na het schaatsen gingen we op bezoek bij de Klunders - een Nederlandse familie die we al meer dan 8 jaar kennen, die hebben besloten om weer terug naar Nederland te gaan. Niet vanwege heimwee, maar omdat ze een goedlopende kippenboerderij konden kopen. Gaf me wel een beetje een schok - goh, dat kan dus ook... terug naar Nederland. Op dit moment heb ik daar geen zin in - het bevalt me te goed in Denemarken, ik hou van de ruimte en het strand/noordzee.

Vandaag, maandag, hadden we bij Saxotech bezoek van een Amerikaanse kollega, Larry. Aardige vent die specialist is op ons internetprodukt OAMS - een systeem om online advertenties te "sturen". Ik moet de Europese specialist worden op dat gebied, dus er is een hoop te leren. Ik was vandaag wat later thuis van het werk, dus ik heb niet zoveel met de meiden gesproken. Wel Kristine naar bed gedaan, dat was gezellig. Ze vertelde dat ze vandaag Lucca had gemist - haar beste vriendin.

Ik kap er maar weer eens mee. Ik ben van plan om hier (Blogspot) wat meer mee te gaan doen.