18 februari 2007

Terug naar Vietnam

De meeste familie en vrienden weten het inmiddels al - we gaan terug naar Vietnam. Nu om te werken, vanaf 1 august 2007 tot 1 augustus 2008. Ik heb beloofd om wat foto's op deze pagina te zetten die wat meer laten zien, dan de foto's die er al liggen. We gaan dus werken voor Topas, een Deens reisbureau dat zich richt op "adventure" reizen. Als je meer over Topas wilt lezen kun je op de link die rechts van dit verhaal licht klikken.

Allereerst wat over de plek.
Klik om een grotere foto te zien.Het hotel dat wij moeten gaan besturen heet "Topas Eco Lodge", en ligt in het noorden van Vietnam, ongeveer 30 km. van de Chinese grens. Het is een bergachtig gebied met Vietnam's hoogste berg Fansipan (3142m). Veel mensen die dit gebied bezoeken komen er om een trektocht te maken, bergen te beklimmen of de lokale stammen of minoriteiten te bezoeken. Er zijn in het gebied meerdere stammen, die voor onze begrippen vrij primitief leven en wonen. Mochten jullie zin hebben om ons te komen bezoeken, dan is een trektocht zeker aan te bevelen. Het voordeel is, dat de meeste tochten individueel afgesproken kunnen worden - en daarom nooit zwaarder worden dan je zelf wilt.

Topas Eco Lodge, op de voorgrond het restaurant.Het hotel - of lodge
De lodge bestaat uit 25 kleine huisjes, die rondom de top van een berg zijn gebouwd. Tijdens onze vakantie woonden we in een van deze huisjes. Zoals op de foto te zien is, ligt het restaurant (met barretje) ten zuiden van de huisjes. Het hele complex bestaat sinds 2003, en is dus vrij nieuw. Voordat het allemaal gebouwd kon worden, moest er eerst een weg worden aangelegd. Al met al is het dus een heel projekt geweest om het te bouwen. Het ligt zo afgelegen, dat er geen telefoon, TV of internet aanwezig is. Dat wordt dus afkicken voor mij...

Kristine, Louise en Vera op weg om te eten.Eco Lodge
Het hotel is gebouwd in samen-werking met Danida, dat is een Deense hulp-organisatie. Voorwaarden waaraan Topas moest voldoen was, dat het complex "in pacht met de natuur en lokale bevolking" gebouwd moest worden. Daarom wordt bijv. al het afval water gefilterd, maakt men gebruik van zonne-energie en zijn alle medewerkers afkomstig uit de lokale omgeving. Het laatste betekent, dat het personeel bijvoorbeeld gebrekkig Engels praat en niet geschoold zijn voor service in de hotel branche. Dat klinkt mischien negatief, maar is het niet. Het personeel is erg enthousiast, heel vriendelijk en zijn er trots op, dat ze hier mogen werken. Ze krijgen ook een goed loon, zeker vergeleken met het loonniveau in de rest van de omgeving.

Prachtig uitzicht vanuit het restaurant, waar het terras ook te zien is.Wat gaan wij doen?
Er is een speciaal huis voor de bestuurders, waar wij gaan wonen. We hebben dat huis vorig jaar helaas niet gezien, dus we hebben geen foto's. Louise en ik hebben samen de verantwoordelijkheid voor het besturen van het hotel en ik moet daarnaast ook het kantoortje in Sapa sturen. In het hotel werken ongeveer 35 mensen, in het kantoortje 6. Gelukkig voor de gasten maken wij geen eten klaar en we hoeven ook niet schoon te maken. Wij zijn er om de gasten te ontvangen en te zorgen dat alles "reilt en zeilt". Ik moet ongeveer 3 dagen per week op het kantoor in Sapa werken, dat ongeveer 30 min. rijden vanaf het hotel ligt - op de scooter/motor :-). Op het kantoor worden al de "praktische" dingen geregeld voor de mensen die op trektocht willen: Welke guides, wat voor eten, welk transport enz.

Vera, Louise en Kristine in het restaurant.De meiden
Vera en Kristine hebben er nu allebei zin in - al weten ze natuurlijk (net als wij) niet wat er precies gaat gebeuren. Er zijn konijnen waar ze op mogen passen en voor de rest denk ik, dat ze zullen moeten leren hoe ze zich het best kunnen vervelen. Hopelijk geeft dat een beetje creativiteit en hebben ze zin om een beetje te helpen in het hotel en op kantoor. Louise en ik gaan ze les geven in o.a. Deens/Hollands, rekenen, schrijven (Deens). We krijgen boeken en lesplan mee van onze school in Sulsted. Kristine moet dat jaar leren lezen en Vera moet beginnen met Engels. Louise en ik vinden dit - het samen zijn met de kinderen - één van de beste "dingen" van dit eenjarig verblijf. Het drukke "normale" leven in Dk geeft vaak veel te weinig tijd om samen te zijn - dit wordt wat heel anders!

Louise kijkt uit over de rijstvelden bij Topas Eco Lodge.Op bezoek?
Veel mensen hebben spontaan gezegd, dat ze ons graag willen bezoeken. Dat lijkt ons natuurlijk hardstikke gaaf of vet. Toch wil ik wel aanbevelen, dat je niet alleen voor ons naar Vietnam moet komen. Sapa is mooi, maar als je houdt van winkelen, restaurantjes bezoeken of lekker zwemmen aan zee, dan moet je Sapa combineren met bijvoorbeeld een bezoek aan Hanoi, Halong Bay en evt. Doc Leth. We hebben met onze baas afgesproken, dat vrienden en familie natuurlijk een speciale prijs krijgen bij een bezoek aan de Eco Lodge (zo noemt men het hotel bij Topas). We hebben die prijs op dit moment nog niet. Toen wij vorig jaar een maand in Vietnam waren, gebruikten wij met z'n 4'er ongeveer kr. 60.000 (ca. € 8.000), inklusief alles (vliegtickets - € 4.500, hotels, uit eten etc.). Wat je wel kunt doen in Sapa is: prachtige trektochten maken, tot rust komen, van de natuur genieten, boeken lezen, lekker eten, potje kaarten met ons, etc. :-). We horen het wel! Hopelijk gaf dit verhaal een beetje meer achtergrond. We weten dat het jaar zowel goede als moeilijke momenten zal geven, maar een kans als deze krijg je maar één keer in je leven. Vandaar dat wij er alle 4 erg veel zin hebben om het maar eens te proberen!

Geen opmerkingen: